Rola koordynatora sieci nauczycieli niesie ze sobą wiele nieznanych wyzwań, choć początkowo sądzono, że ta sprawdzona w innych organizacjach struktura szybko i bezboleśnie zostanie wszczepiona w system doskonalenia nauczycieli. Jak się okazało sieciowanie niesie z sobą sporo trudności, które należy przełamać. Łatwiej to zrobić, gdy ma się wsparcie – i właśnie po to powstał ten bloog oraz sieć koordynatorów on-line, o której nie wszyscy jeszcze wiedzą... A ciągle można stać się jej uczestnikiem![1]

            W sieci koordynatorów spotkali się ludzie z różnych krańców Polski i mimo, iż nie widzieliśmy się nigdy na oczy,  bardzo szybko rozpoczęli, a raczej rozpoczęliśmy współpracę. W ciągu dwóch miesięcy sieć rozrosła się do 107 uczestników, powstało 36 wątków, a w nich aż 448 wiadomości! Załączonych zostało ponad 50 plików dotyczących merytoryki jak np.: plany pracy sieci, ankiety diagnostyczne, ankiety ewaluacyjne i wiele innych. Wkrótce okazało się, że kontakt on-line nie wystarczy... i padła propozycja spotkania się "w realu". Realizacja jej nie była łatwa... i nie wszyscy którzy chcieli się spotkać, mogli to uczynić, wszak w szkole i sieciach czas teraz gorący!

            Spotkaliśmy się w ubiegłym tygodniu w malowniczym Sulejówku. Na spotkaniu mogliśmy się osobiście poznać, ale także poznać osoby, które kierują projektem. Dzięki temu wiemy, że nam wszystkim tak samo zależy na jak najlepszym działaniu sieci. Spotkanie było formą dzielenia się radościami, trudnościami oraz pomysłami na ich przełamywanie.

            Dużą część naszej dyskusji zdominowała sprawa aktywności uczestników na platformie www.doskonleniewsieci.pl. Okazało się, że wielu z nas ma podobny problem tzn. czuje się głównym użytkownikiem swojego forum. Padały różne pomysły jak aktywność tą wesprzeć. Moim zdaniem dwa warte są natychmiastowego rozpropagowania - co niniejszym czynię z góry dziękując autorom! Pierwszym jest spotykanie się z grupą w miejscu gdzie jest dostęp do komputerów i Internetu, i poświęcenie kwadransa na wspólną aktywność na platformie. Daje nam to możliwość kształcenia umiejętności posługiwania się platformą przez uczestników, co jest rzeczą nie do przecenienia, a uczestnikom – czasem możliwość zalogowania się w ogóle.[2] Myślę, że może to być motywatorem do dalszych logowań, gdy zobaczą "co tam jest". Drugim pomysłem było dawanie zadań - inspiracji, do realizacji w konkretnym okresie czasowym oraz bardzo delikatne przypominanie o nich z pomocą "sieci komórkowej"[3].

            Podczas warsztatów nazywaliśmy też inne trudności jakie nas spotykają jak np. brak motywacji do wymiany doświadczeń w sytuacji konkurowania między sobą szkół. Nie ma tu złotego środka, należy powoli i mozolnie udowadniać, że współpraca na poziomie międzyszkolnym oraz wymiana doświadczeń niesie za sobą więcej korzyści niż strat, a zamykanie się we własnej skorupce to z pewnością nie jest antidotum na niż demograficzny...

            Wiele satysfakcji przyniosło nam spotkanie z panem Dawidem Skowyrą, osobą, która odpowiada za techniczną stronę platformy. Niezmiernie cieszy to, że nasze wcześniej sformułowane "życzenia do platformy"[4] zostały dokładnie rozważone, a część z nich już wdrożona. Jak się okazało, czasem rzeczy, które już powinny działać - nie działają, ale to sprawa jednego kliknięcia i będą działać. We wszelkich sprawach technicznych koniczne jest wymiana informacji. To my jesteśmy "ostatecznymi testerami" tej platformy i to my wiemy najlepiej co jest jeszcze na niej potrzebne. Zespół techniczny bardzo jest wdzięczny za wszelkie nasze wskazówki i prosi o kierowanie ich na adres:

wsparcie-techniczne@ore.edu.pl.

            W opinii wszystkich spotkanie było bardzo owocne. Nie do przecenienia są nocne koordynatorów rozmowy u Dziadka... Jak okazało się nasze spotkanie nie skończyło się wraz z obiadem... dalej trwa tylko w formie on-line. Podczas spotkanie rozmawialiśmy o wykorzystaniu i aspektach technicznych videokonferencji... Na forum padła propozycja, by tą metodą przedłużyć nasze spotkanie i jestem przekonana, że wkrótce się zobaczymy. Już rozpoczęła się dyskusja nad tematem, do której wszystkich zapraszam! ... i wynika z niej, że będzie nie jedna videokonferencja! Myślę, że wiele radości przyniesie nam obecność tych, którzy z różnych przyczyn nie mogli być w Warszawie!

            Wiemy też że nie jesteśmy we Wszechświecie sami! ORE przygotowuje dla nas szereg form wsparcia jak: konsultacje regionalne dla koordynatorów czy kolejne spotkanie w Warszawie, którego nie mogę się już doczekać... Planowane jest również wsparcie za zakresu pracy z osobami dorosłymi, w formie doskonalenia umiejętności trenerskich. Myślę, że kolejny rok przeniesie wiele dla nas koordynatorów.

            Patrząc na te kilkanaście tygodni mogę pokusić się o stwierdzenie, że sieć koordynatorów działa świetnie. Myślę, że realizują się w niej założenia idei sieciowania. Warto więc zastanowić się dlaczego i jak przeszczepić to na grunt sieci lokalnych. Moja pierwsza refleksja jest następująca: sieć powstała w odpowiedzi na konkretną potrzebę - potrzebę wsparcia w działaniach koordynatora. Widomym jest, że rzeczywistość projektowa kieruje się swoimi prawami i często tematyka sieci zna jest przed jej uczestnikami, wierzę jednak, że instytucja pisząca projekt przeprowadziła rzetelną diagnozę, że zdefiniowana potrzeba istnieje w danym środowisku - należy ją tylko części nauczycieli uświadomić - pokazać, że warto. Pytanie jak to zrobić? Z moich doświadczeń w tym i innych projektach oraz obserwacji sytuacji w „ościennych” projektach, dobrym rozwiązaniem jest - nazwijmy to - "konferencja otwierająca" dla nauczycieli i dyrektorów placówek - nawet jeśli będzie to drugi rok działania projektu.

            Drugim moim zdaniem "napędem" działań w sieci jest dobrowolność udziału. Do sieci zgłosili się Ci koordynatorzy dla który udział w niej jest z jakiegoś powodu ważny i przynosi ze sobą korzyści np. chcą uzyskać wsparcie dla swojej pracy, wiedzą, że warto dzielić się doświadczeniem, zależy im na jakości ich pracy w sieci, starają się wdrożyć ten model do systemu, bo wierzą w wartość sieciowania i wiele innych. Myślę, że w realizacji tego aspektu ważna jest rola koordynatora sieci. Jego zadaniem jest taka promocja przyszłych działań jakie będą charakterystyczne dla danej sieci oraz uświadomienie przyszłym uczestnikom, że to oni będą mieli realny wpływ na pracę w sieci. Myślę, że "plan sieci" jest tylko planem, a realizacja powinna być podyktowana potrzebami uczestników. Myślę, że warto też tę "dobrowolność" uświadamiać dyrektorom szkół, wszak z niewolnika nie ma robotnika... Te dwa aspekty miały istotny wpływ na "sukces" sieci koordynatorów.

            Nie do pominięcia jest też umiejętność poruszania się po platformie wyższa od przeciętnej wśród uczestników sieci... a i tu czuję pewien niedosyt, może prawidłowość dotykającą wszystkich sieci w ich aspekcie on-line, na ponad setkę uczestników przedstawiła się nieco więcej niż połowa, a około dwudziestu osób można uznać za aktywnych uczestników skłonnych do dzielenia się wiedzą i doświadczeniem... Pytanie brzmi co zrobić, żeby tę aktywność na forum poprawiać, jak sądzę nurtuje nie tylko mnie... Bardzo ciekawa jestem Waszych sposobów! Czekam na Wasze komentarze na blogu oraz wpisy na forum. Pozdrawiam ANKA